شفابخش و سلامتی

فواید مصرف بلوبری برای سلامتی

فواید اثبات شده بلوبری برای سلامتی

بلوبری میوه ای شیرین، مغذی و بسیار محبوب است. این میوه کالری کمی دارد و فوق العاده مفید است. به گزارش مدیکال نیوز تودی، در اینجا چند فایده اثبات شده بلوبری برای سلامتی توضیح داده شده است.

بلوبری چربی شکم را از بین می برد

سوزاندن چربی شکم یکی دیگر از مزایای مصرف بلوبری برای سلامتی است. نتایج یک مطالعه نشان می دهد موش های دارای رژیم غذایی سرشار از بلوبری چربی شکم خود را از دست دادند – این نوع چربی با بیماری قلبی و دیابت مرتبط است – همچنین مزایای دیگر آن برای سلامتی مانند کاهش کلسترول و بهبود کنترل گلوکز را نیز تجربه کردند.

فواید مصرف میوه و سبزیجات به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است، اما یافته ها در مورد بلوبری نشان می دهد مواد شیمیایی طبیعی موجود در آن مانند آنتوسیانین در کاهش این شرایط سلامتی نوید می دهد.

بلوبری کم کالری مواد مغذی زیادی دارد

بوته بلوبری درختچه ای گلدار است که انواع توت ها را با رنگ مایل به آبی و بنفش دارد. بلوبری با قطر 0.2 تا 0.6 اینچ معادل پنج تا 16 میلی متر است و در انتهای آن تاجی برافروخته مشاهده می شود. این میوه هنگام ظاهر شدن سبز رنگ است، سپس با رسیدن رنگ آن به بنفش و آبی تیره تغییر می کند. دو نوع رایج عبارتند از:

بلوبری Highbush: رایج ترین گونه کشت شده در ایالات متحده است.

بلوبری Lowbush: به طور معمول کوچکتر و غنی از برخی آنتی اکسیدان ها است.

بلوبری از جمله انواع توت های غنی از مواد مغذی است. یک فنجان معادل 148 گرم بلوبری حاوی:

فیبر: 4 گرم

ویتامین C: 24 درصد از مقدار مواد مغذی مورد نیاز روزانه

ویتامین K: 36 درصد از مقدار مواد مغذی مورد نیاز روزانه

منگنز: 25 درصد از مقدار مواد مغذی مورد نیاز روزانه

مقادیر کمی از مواد مغذی مختلف دیگر

همچنین بلوبری حاوی حدود 85 درصد آب است و یک فنجان کامل فقط 84 کالری و 15 گرم کربوهیدرات دارد. این موارد بلوبری را به منبع عالی از چندین ماده مغذی مهم تبدیل می کند.

بلوبری پادشاه مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان است

آنتی اکسیدان ها بدن را در برابر رادیکال های آزاد که مولکول های ناپایداری هستند و می توانند به سلول های آسیب برسانند و در روند پیری و بیماری هایی مانند سرطان نقش دارند محافظت می کنند. اعتقاد بر این است بلوبری دارای یکی از بالاترین سطح آنتی اکسیدان در بین میوه ها و سبزیجات معمولی است.

ترکیبات آنتی اکسیدانی اصلی موجود در بلوبری متعلق به خانواده ای از آنتی اکسیدان های پلی فنول به نام فلاونوئید است. تصور می شود گروه خاصی از فلاونوئیدها – آنتوسیانین ها – مسئول بسیاری از اثرات مفید این توت ها بر سلامتی هستند. تحقیقات نشان می دهند بلوبری به طور مستقیم سطح آنتی اکسیدان را در بدن افزایش می دهد.

بلوبری پادشاه مواد غذایی

بلوبری در برابر پیری و سرطان محافظت می کند

آسیب دی ان ای اکسیداتیو بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی روزمره است. روزانه ده ها هزار بار در هر سلول بدن رخ می دهد. آسیب دی ان ای بخشی از دلیل پیر شدن است، همچنین نقش مهمی در ایجاد بیماری هایی مانند سرطان ایفا می کند. از آنجا که بلوبری سرشار از آنتی اکسیدان است بر

بلوبری خواص بلوبری فواید بلوبری مصرف بلوبری

راهکاری برای تبلور اعتماد به نفس در وجودتان.

چهارشنبه 98/8/1 , 12:16 ص

راهکاری برای تبلور اعتماد به نفس در وجودتان.

زمان مطالعه: 9 دقیقه

دوره آموزشی رایگان عزت نفس، اعتماد به نفس و خودانگیزگی

چطور در خودمان اعتماد به نفس ایجاد کنیم؟

از پزشک آرام اما مطمئنی که توصیه‌اش برای‌تان حجت است گرفته تا سخنران کاریزماتیکی که الهام‌‌بخش تک‌تک شنوندگان‌اش می‌شود، تمام افرادِ دارای اعتماد به نفس، درست همان خصلت‌هایی را دارند که محبوب دل همه‌ی آدم‌هاست.

به هر بُعد از زندگی که نگاه کنید، اعتماد به نفس نقش بی‌اندازه پراهمیتی در آن ایفا می‌کند. با این همه، افراد فراوانی هنوز برای رسیدن به آن در تقلا و تکاپو هستند. بخش ناراحت‌کننده‌ی ماجرا این است که این قضیه می‌تواند یک چرخه‌ی معیوب باشد: کسانی که اعتماد به نفس ندارند، به سختی می‌توانند موفق شوند، کسی هم که مدام شکست می‌خورد، بدون شک اعتماد به نفسش سقوط خواهد کرد. مثلا اگر کسی بیاید و ایده‌ی محصولی جدید را برای سرمایه‌داران عرضه ‌کند اما مدام نگران باشد، این پا و آن پا شود و دم به دقیقه معذرت بخواهد؛ خب معلوم است که شنونده‌ها زیاد تمایلی به حمایت از آن ایده نخواهند داشت.

از طرفی، وقتی ایده‌پردازِ مورد نظر اعتماد به نفس دارد، مخاطبانش هم راحت‌تر راضی می‌شوند. مردم دوست دارند به کسی گوش کنند که واضح و روشن صحبت کند، سرش را بالا بگیرد، سوالات را با اطمینان جواب بدهد و اگر چیزی را نمی‌دانست، بی‌شرمندگی به آن اذعان کند.

خلاصه‌ی کلام این که افراد مطمئن در دیگران هم اطمینان ایجاد می‌کنند؛ فرقی نمی‌کند این دیگران شنونده‌ی سخنرانی‌شان باشند، همکار و رئیس و مشتری باشند یا دوست و آشنایشان. همین جلب اعتماد و اطمینان دیگران، یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که یک فردِ دارای اعتماد به نفس خود به خود فردی موفق است.

قسمت خوب قضیه این است که اعتماد به نفس کاملا یادگرفتنی است! فرقی هم نمی‌کند که بخواهید اعتماد به نفس خودتان را زیاد کنید یا برای تقویت آن در افراد دور‌ و‌ برتان بکوشید.

از نظر بقیه، شما چقدر اعتماد به نفس دارید؟

اعتماد به نفس از راه‌های مختلفی خودش را نشان می‌دهد. رفتار، زبان بدن، نحوه‌ی حرف زدن، محتوای حرف‌ها و خیلی از فاکتورهای دیگری که به دیگران می‌گوید شما چقدر اعتماد به نفس دارید. در جدول زیر، رفتارِ همراه با اعتماد به نفس بالا و پایین را با هم مقایسه و تفاوت‌های رایج بین این دو را لیست کرده‌ایم. ببینید کدام فکرها و کارها در بین این دو لیست را می‌توانید در خودتان (یا آدم‌های دور و برتان) تشخیص بدهید؟

همانطور که در این مثال‌ها دیدید، اعتماد به نفس پایین ممکن است به خودویران‌گری ختم شود. همچنین کمبود اعتماد به نفس معمولا خودش را به شکل منفی‌بافی و منفی بودن نشان می‌دهد. کسانی که اعتماد به نفس بالایی دارند عموما دیدشان مثبت‌تر است؛ آنها به خود و توانایی‌هایشان باور دارند و معتقدند زندگی را باید به بهترین شکل زندگی کرد.

اعتماد به نفس چیست؟

تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که اعتماد به نفس چیست؟ دو عنصر عمده در اعتماد به نفس نقش دارند: اول خودکارآمدی و دوم عزت نفس.

خودکارآمدی را زمانی احساس می‌کنیم که ببینیم خودمان (یا کسان دیگری شبیه به خودمان) مهارت‌هایی را خوب یاد گرفته‌ایم و در حال رسیدن به اهداف مهمی هستیم که در حیطه‌‌ی این مهارت‌ها قرار‌دارند. به عبارت دیگر، خودکارآمدی یعنی اطمینان به این باور که «اگر در حیطه‌ی بخصوصی آموزش ببینم و سخت تلاش کنم، حتما موفق خواهم شد.» همین اطمینان است که باعث می‌شود آدم‌ها چالش‌های سخت را به جان بخرند و حتی وقتی با مشکل مواجه شدند، باز هم دست از تلاش برندارند.

خودکارآمدی کمی با مفهوم عزت نفس هم‌پوشانی دارد. عزت نفس بیشتر یک اطمینان عمومی و کلی درباره‌ی زندگی است. در واقع اعتقادی کلی به این موضوع است که «ما توان مقابله با هر نوع پیش‌آمدی در زندگی را داریم و حق داریم شاد باشیم». بخشی از عزت نفس ما از اطرافیان‌مان می‌آید؛ وقتی که احساس می‌کنیم آنها ما را قبول دارند، خودمان هم از خودمان مطمئن‌تر می‌شویم. طبیعتا این بخش زیاد در کنترل ما نیست؛ اما بخش دیگر عزت نفس زمانی حاصل می‌شود که احساس کنید رفتارتان درست است، در کاری که می‌کنید شایستگی دارید و اگر بخواهید می‌توانید به خوبی با دیگران رقابت کنید. کنترل این بخش دیگر دست خودتان است.

برخی عقیده دارند که اعتماد به نفس را می‌توان با تصدیق‌‌کننده‌ها و تفکر مثبت ایجاد کرد؛ اما فقط همین دو عامل کافی نیست. هدف گذاری و رسیدن به آنها نیز مهم است؛ چرا که رسیدن به اهداف است که شایستگی را بوجود می‌آورند. بدون زیربنای شایستگی، اعتماد به نفسی هم بنا نخواهد شد. اگر شایستگی به عنوان معیاری برای سنجش اعتماد به نفس وجود نداشته باشد، آن وقت احساس اطمینانی که در انسان‌ها وجود خواهد داشت کاملا سطحی خواهد بود و طبیعتا انبوهی از مشکلات، ناراحتی‌ها و شکست‌ها را هم با خود به همراه خواهد داشت.

ایجاد اعتماد به نفس

خب، حالا چطور باید اعتماد به نفس ایجاد کنیم، آن هم طوری که هم متعادل و به‌اندازه باشد و هم بر پایه‌ی واقع‌گرایی بنا شود؟

اول خبر بد را می‌گویم: هیچ معجون معجزه‌آسایی وجود ندارد! هیچ راه‌حل پنج دقیقه‌ای در کار نیست که ناگهان شما را به مطمئن‌ترین فرد دنیا و منظومه‌ی شمسی تبدیل کند!

و اما خبر خوب: تا وقتی که تصمیم‌تان راسخ باشد و بتوانید با تمرکز کافی اقدامات لازم را انجام بدهید، افزایش اعتماد به نفس هم کاملا شدنی است. مسرت‌بخش‌ترین بخش قضیه این‌است که کارهایی که باید برای ایجاد اعتماد به نفس انجام بدهید، برای‌تان موفقیت نیز به همراه دارند! اطمینانی که به خودتان پیدا خواهید کرد در نتیجه‌ی موفقیت قاطع و واقعی خودتان خواهد بود. در آن صورت هیچ‌کس نمی‌تواند چنین اطمینانی را از شما بگیرد!

در ادامه این مقاله ما سه مرحله برای دستیابی به اعتماد به نفس معرفی می‌کنیم که آنها را به کوه‌نوردی تشبیه کرده‌ایم: برنامه ریزی، حرکت به سوی کوه و صعود تا قله.

مرحله اول: برنامه‌ریزی

اگر ندانید کوه کجاست که نمی‌توانید از آن بالا بروید، مگر نه؟ پس در قدم اول باید ببینید کجا هستید، کجا می‌خواهید بروید، ذهنیت خود را بسازید و خود را به شروع و ادامه دادن آن متعهد کنید. پنج توصیه‌ی زیر می‌توانند به شما کمک‌ کنند:

1. ببینید تا همین حالا به چه موفقیت‌هایی رسیده‌اید؟

سالهای عمرتان را با خود مرور کنید و لیستی بنویسید که شامل ده تا از مهم‌ترین و بهترین چیزهایی که در زندگی‌تان به آنها رسیده‌اید، باشد. شاید امتحان یا آزمون مهمی بوده که رتبه خوبی در آن به دست آوردید، شاید در تیمی نقش کلیدی داشتید، در یک دوره زمانی بخصوص از همه بیشتر فروش کردید، زندگی کسی را شاید تغییر دادید و یا اینکه پروژه‌ای را توانستید تکمیل کنید که در موفقیت شرکت‌تان سهم فراوانی داشته.

لیست‌تان را به صورتی زیبا و آراسته‌ دربیاورید تا زود به زود بتوانید نگاهی به آن بیندازید. از این به بعد، هر هفته چند دقیقه‌ای را بگذارید برای مرور این لیست دلنشین و لذت بردن از موفقیت‌هایی که تا به حال داشتید!

2. قدرت‌هایتان را کشف کنید

حالا با کمک تکنیکی مثل ماتریس SWOT، خودتان را زیر ذره‌بین بگذارید. لیست موفقیت‌هایتان را بخوانید. به سال‌های اخیر فکر کنید، ببینید اگر از دوستان‌تان می‌خواستید که نقاط قوت و ضعف شما را بگویند؛ چه جواب‌هایی می‌دادند؟ وقتی قوت و ضعف‌هایتان را شناختید، متوجه خواهید شد که چه فرصت‌هایی ممکن است در مسیرتان پیش بیاید و با چه مشکلاتی هم ممکن است روبرو شوید.

یادتان نرود، چند دقیقه‌ای هم برای نقاط قوت خودتان ذوق کنید!

3. ببینید چه چیز‌هایی برای‌تان مهم است؟ به کجا می‌خواهید برسید؟

هدف‌گذاری و رسیدن به هدف‌ها نقش مهمی در بوجود آمدن اعتماد به نفس دارد. اصلا اعتماد به نفس واقعی در نتیجه‌ی همین دو عامل شکل می‌گیرد. هدف‌گذاری فرآیندی است که در آن هدفی را نشانه می‌گیرید و بعد می‌بینید که چقدر تیرتان نزدیک به آن هدف برخورد کرده‌است.

نتیجه تحلیل ماتریس SWOT را جلویتان بگذارید. اهداف‌تان را به‌گونه ای تعیین کنید که نقاط قوت‌تان را برجسته تر و نقاط ضعف‌تان را کمرنگ تر جلوه دهد، فرصت‌های احتمالی‌تان را شناسایی کرده و تهدیدهای موجود را به حداقل برسد.

حالا که مهم‌ترین هدف زندگی خود را مشخص کردید، وقت آن رسیده که اولین قدم برای رسیدن به هرکدام را هم تعیین کنید. این اولین قدم را تا می‌توانید کوچک‌ بردارید، طوری که انجام دادنش یک ساعت بیشتر زمان نخواهد!

4. مدیر ذهن خودتان شوید

به اینجا که رسیدید، لازم است کم‌کم شروع کنید به مدیریت ذهن خودتان. شناسایی و شکست دادن خودگویی‌های منفی را یاد بگیرید تا نگذارید اعتماد به نفس‌تان را از بین ببرند.

یکی دیگر از تکنیک‌های جالب تصویرسازی ذهنی است. در تصویرسازی یاد می‌گیرید که چگونه در ذهن خود تصور رسیدن به اهداف بزرگ‌تان را بیافرینید، آن را تجربه کنید و از حس خوبش لذت ببرید. یک چیزی در این تجسم و خیال‌بافی‌ها هست که باعث می‌شود حتی سخت‌ترین اهداف هم شدنی به نظر بیایند!

5. به موفقیت، قول شرف بدهید!

آخرین بخش آمادگی برای صعود به قله‌ی اعتماد به نفس، این است که یک قول واضح، شفاف و مشخص به خودتان بدهید. قول بدهید که برای این صعود تلاش کنید، به آن متعهد بمانید و با تمام توان برای رسیدن به قله بکوشید.

اگر هنگام انجام این کار دیدید که شک و تردیدهایی به ذهن‌تان راه می‌یابد، آنها را بنویسید و خیلی آرام و منطقی آنها را به چالش بکشید. اگر بعد از موشکافی‌هایتان خودشان از بین رفتند، که خیلی هم عالی. اما اگر این تردیدها در مورد خطراتی واقعی در ذهن‌تان شکل گرفته‌اند، باید برای مدیریت این خطرات هم اهداف جداگانه‌ای تعیین کنید.

در هرکدام از این دو حالت، شما باید در نهایت آن قول را به خودتان بدهید؛ یک قول شرف!

نکته:

اعتماد به نفس طیفی است که باید در میانه‌اش جای گرفت. یک طرف طیف اعتماد به نفس، آنهایی هستند که کمبود دارند و در طرف دیگر، کسانی که زیادی از خودشان مطمئن‌اند.
اگر کمبود اعتماد به نفس دارید، احتمالا ریسک پذیری را کنار می‌گذارید و از محدوده‌ی کارهای آشنا فراتر نمی‌روید. حتی شاید از بیخ و بن تلاش کردن را کنار بگذارید! اگر زیادی از خودتان مطمئن باشید، ممکن است زیادی خطر کنید، بیش از حد وارد قلمرو ناشناخته‌ها شوید و فراتر از حد توانایی‌هایتان خود را تحت فشار بگذارید. و سرانجام ممکن است به سختی زمین بخورید. شاید حتی آنقدر به توانایی‌های خودتان خوش‌بین باشید که به اندازه برای رسیدن به موفقیت تلاش نکنید!
در هر طرف طیف که باشید، می‌توانید با نگاهی واقع‌گرایانه به شرایط موجود و توانایی‌های شخصی‌تان، میزان اعتماد به نفس خود را به حد متعادل برسانید. حد متعادل آن جایی است که ریسک‌هایتان حساب‌شده باشند، سخت تلاش کنید، برای انجام کارهای ناآشنا به خودتان فشار بیاورید، اما از حد توانایی‌هایتان فراتر نروید.

چطور باید بفهمید که چقدر از خودتان مطمئنید و چقدر اعتماد به نفس دارید؟ این مقاله استراتژی‌هایی ویژه‌ به شما معرفی می‌کند تا سطح اعتماد به نفس‌تان را به حد ایده‌آل برسانید.

مرحله دوم: حرکت به سوی کوه

اینجا نقطه‌ایست که قدم برداشتن به سوی هدف را شروع می‌کنید، حتی اگر بسیار آهسته. با انجام دادن کارهای درست و شروع کردن با پیروزی‌های کوچک و راحت، رسما از جاده خاکی وارد اتوبان موفقیت می‌شوید. همراه موفقیت، اعتماد به نفس هم خودبه‌خود کنارش می‌آید!

1. دانش لازم را کسب کنید

برای رسیدن به هر هدف، طبیعتا یک سری مهارت‌ها هم مورد نیاز است. بسته به اهداف خودتان، این مهارت‌ها را شناسایی کنید و ببینید چطور می‌توانید درست و حسابی آنها را کسب کنید. به راه‌حل‌های آبکی و متوسط رضایت ندهید! دنبال کلاس، برنامه، یا هر راهی بگردید که تمام و کمال به آن مهارت مجهزتان کند. حتی خوب می‌شود جایی را پیدا کنید که گواهی یا مدرکی هم دست‌تان بدهد. اینطوری می‌توانید بعدا ببینیدش و به آن افتخار کنید!

2. تمرکزتان را بگذارید روی چیزهای ساده

هیچ نیازی نیست که همان اول راه، یک کار پیچیده یا خیلی خلاقانه انجام بدهید! اصلا فکر کامل انجام دادن و عالی بودن را از ذهن‌تان بیرون کنید. صرفا از این که این کارهای ساده را خوب انجام می‌دهید و موفق می‌شوید، لذت ببرید.

3. اهداف کوچک تعیین کنید و به آنها برسید

همین‌طور که دنبال این هدف‌های کوچک و ساده می‌روید، سعی کنید خودتان را به تعیین کردن آنها، رسیدن به این اهداف و خوشحالی برای دستاوردتان عادت بدهید. در این مرحله اصلا خوب نیست که هدف‌های چالش‌برانگیز تعیین کنید. هدف فعلی فقط و فقط این است که موفق شدن و خوشحالی کردن برای‌تان عادت شود. ذره‌ذره و اندک‌اندک، می‌بینید که موفقیت‌هایتان روی هم تلنبار می‌شوند و کوهی در برابرتان می‌سازند!

4. به مدیریت کردن ذهن‌تان ادامه دهید

افکار مثبت را محکم بچسبید، برای دستاوردهایتان خوشی کنید و از آنها لذت ببرید. تکرار کردن و تقویت تجسم خلاق ذهنی‌تان هم از یادتان نرود.

اما یادتان باشد که منحنی زندگی همیشه رو به بالا نمی‌رود. همیشه قرار نیست موفق باشید. یاد بگیرید با شکست کنار بیایید. به خود بقبولانید که انجام دادن کارهای جدید همیشه اشتباه هم به همراه دارد. در واقع، اگر عادت کنید که اشتباه‌ها را به چشم تجاربی ببینید که می‌شود از آنها درس گرفت، حتی ممکن است کم‌کم دیدتان به آنها تا حد زیادی مثبت شود. و چه زیبا گفته‌اند «آنچه مرا نکُشد، قوی‌ترم می‌سازد»!

مرحله سوم: صعود به قله

تا همین‌جا هم احتمالا بوجود آمدن اعتماد به نفس را در خود احساس کرده‌اید. تا اینجا لابد بعضی از کلاس‌ها و دوره‌هایی که در مرحله دوم شروع کرده بودید را به پایان رسانده‌اید و کلی موفقیت در چنته دارید که می‌شود برای‌شان جشن گرفت!

حالا وقت آن رسیده تا کمی به خودتان فشار وارد کنید. هدف‌تان را کمی بزرگ‌تر کنید و چالش‌ها را کمی سخت‌تر. خود را به تلاش برای موفقیت در راه هدف‌تان متعهدتر سازید. و بلاخره، مهارت‌هایی که حالا می‌دانید بلد هستید را به حیطه‌های تازه اما مرتبط گسترش بدهید.

نکته:

جوگیر نشوید؛ در مرحله سوم خیلی‌ها زیادی از خودشان مطمئن می‌شوند و فراتر از حد توان‌شان به خود فشار وارد می‌کنند.
تا زمانی که فقط به اندازه لازم به خود فشار وارد کنید و کار را به افراط یا تفریط نکشانید، می‌بینید که بر اعتماد به نفس‌تان به سرعت افزوده می‌شود. خوبی‌اش آنجاست که به این سادگی‌ها قرار نیست کاهش پیدا کند، چرا که می‌دانید سزاوارش بوده‌اید و برایش عرق ریخته‌اید!

تکنولوژی واقعیت مجازی می تواند به درمان آلزایمر کمک کند؟

چهارشنبه 98/8/1 , 12:7 ص

تکنولوژی واقعیت مجازی می تواند به درمان آلزایمر کمک کند؟

هدست واقعیت مجازی چطور به درمان زوال عقل کمک می‌کند

فناوری‌ بسیاری از مشکلات بشری را حل کرده است. روز به روز هم به تنوع این فناوری‌های اضافه می‌شود. فناوری واقعیت مجازی، یکی از فناوری‌هایی است که می‌تواند به سهولت زندگی بشر در ابعاد مختلف کمک شایانی کند. یکی از این ابعاد، بهبود کیفیت زندگی افرادی است که به زوال عقل دچار شده‌اند. پژوهش‌ها حاکی از آن است که فناوری‌ واقعیت مجازی می‌تواند به افرادی کمک کند که دچار مشکلات زوال عقل پیشرفته‌ای مانند آلزایمر هستند.

5 راهکار عملی و تاثیرگذار جهت بهبود تمرکز شما

چهارشنبه 98/8/1 , 12:4 ص

5 راهکار عملی و تاثیرگذار جهت بهبود تمرکز شما

تمرکز رمز موفقیت در یادگیری است. یادگیری هم مهم‌ترین چیزی است که در این دنیا باید انجام دهیم. یادگیری فقط به‌معنای کسب علم و دانش نیست؛ بلکه نوعی توانایی است که به ما در فکر کردن بهتر و تصمیم‌سازی‌های دقیق‌تر زندگی کمک می‌کند. یکی از مجریان خبر باسابقه و موفق دنیا، دایان سایر (Diane Sawyer) در پاسخ به اینکه رمز موفقیتش در گویندگی اخبار چیست، پاسخ بسیار جالبی داده است: «درسی که من آموخته‌ام این است که هیچ‌چیز جای توجه را نمی‌گیرد». اما چطور می‌توان توجه و تمرکز را افزایش داد؟ در این متن از 5 نکته مؤثر و کاربردی برای افزایش تمرکز پرده‌برداری می‌شود.

انواع استرس و عوامل و چگونگی درمان

یکشنبه 97/9/18 , 12:14 ع

انواع استرس و عوامل و چگونگی درمان

هرآنچه باید درباره استرس و راهکارهای مقابله با آن بدانیم

نویسنده: مریم صفدری

پنجشنبه, 15 آذر 97 ساعت 22:30

هرآنچه باید درباره استرس و راهکارهای مقابله با آن بدانیم

می‌دانید استرس بر زندگی ما چه تأثیری می‌گذارد و چگونه باید آن را مدیریت کنیم؟

استرس وضعیتی است که موجب آغاز پاسخی بیولوژیکی خاص در بدن می‌شود. زمانی‌که فردی با تهدید یا مشکلی جدی مواجه می‌شود، مواد شیمیایی و هورمون‌های خاصی در سرتاسر بدن او افزایش پیدا می‌کنند. استرس موجب آغاز پاسخ جنگ یا گریز به‌منظور مبارزه یا فرار از عامل استرس‌زا می‌شود. به‌طور معمول پس از اینکه پاسخ اتفاق می‌افتد، بدن باید به حالت آرامش برگردد. استرس زیاد و پیوسته می‌تواند در بلندمدت اثرهای منفی روی سلامتی فرد داشته باشد.

به‌طور کلی استرس بد است؟

استرس وقتی به فرد کمک می‌کند که از حادثه‌ای فرار کند یا کاری را در مهلت تعیین‌شده انجام دهد. دراین‌صورت، استرس واکنش سالمی است. استرس همیشه واکنش بدی نیست. این واکنش همان چیزی است که به بقای اجداد شکارچی-گردآورنده‌ی ما کمک کرده و در دنیای امروزی نیز نقش مهمی دارد. همه‌ی ما در مواقعی احساس استرس می‌کنیم؛ اما عواملی که برای افراد مختلف استرس‌زا هستند، بسیار متفاوت‌اند. برای مثال، یکی از وضعیت‌های استرس‌زا برای برخی از افراد می‌تواند صحبت‌کردن در میان جمع باشد. برخی به این کار علاقه دارند؛ ولی برخی در این موقعیت ذهنشان هم ازکار می‌افتد. استرس همیشه چیز بدی نیست، برای مثال استرس روز عروسی ممکن است به‌عنوان یکی از واکنش‌های خوب استرس درنظر گرفته شود.

استرس

استرس باید موقتی باشد. وقتی موقعیت جنگ یا گریز را پشت‌سر گذاشتید، ضربان قلب و تنفس باید آهسته شود و عضلات به‌حالت ریلکس برگردد. طی مدت زمان کوتاهی، بدن باید بدون باقی‌ماندن اثر منفی به‌حالت طبیعی برگردد. بااین‌حال، استرس‌های شدید و مکرر و طولانی می‌توانند تأثیر بدی روی جسم و روان بگذارد و این چیزی است که نسبتا رایج است. 80درصد از آمریکایی‌ها گزارش می‌کنند در ماه گذشته حداقل یکی از علائم استرس را تجربه کرده‌اند. 20درصد نیز گزارش می‌کنند در استرس شدیدی بوده‌اند. امکان حذف کامل استرس از زندگی وجود ندارد؛ اما می‌توانیم یاد بگیریم در مواقع ممکن از آن اجتناب و در شرایط ناچاری آن را مدیریت کنیم.

تعریف استرس

استرس واکنش بیولوژیکی طبیعی به موقعیت خطرناک احتمالی است. وقتی با استرس ناگهانی رو‌به‌رو می‌شوید، مغز موجب جریان‌یافتن مواد شیمیایی و هورمون‌هایی نظیر آدرنالین (اپی‌نفرین) و کورتیزول در بدن می‌شود. این مواد باعث می‌شوند ضربان قلب تندتر شود و میزان جریان خون به‌سمت ماهیچه‌ها و اندام‌های مهم افزایش یابد. شما احساس پرانرژی‌بودن می‌کنید و سطح هشیاری شما افزایش می‌یابد؛ به‌طوری‌که بتوانید روی نیازهای فوری خود تمرکز کنید.

پاسخ فیزیولوژیکی بدن به استرس

فرایند پاسخ فیزیولوژیکی به استرس از همان لحظه‌ای آغاز می‌شود که بدن حضور عامل استرس‌ را تشخیص می‌دهد و با ارسال پیام‌هایی به مغز و سیستم سمپاتیک و هورمونی برای بُروز واکنشی برای حذف و کاهش یا مقابله با عامل استرس‌زا دنبال می‌شود.

سیستم عصبی درگیر پاسخ به استرس

وقتی بدن حضور عامل استرس‌زا را احساس می‌کند، سیگنال‌هایی درباره‌ی آن محرک به مغز فرستاده می‌شود. در این وضعیت، هیپوتالاموس موجب برانگیختگی سیستم عصبی خودمختار یا اتونومیک (ANS) می‌شود. سیستم عصبی خودمختار سیستمی است که بیشتر اندام‌های بدن را دراختیار دارد: قلب، ریه‌ها، معده، غدد و حتی رگ‌های خونی. باتوجه‌به اندام‌های دراختیارِ این سیستم به‌آسانی می‌توان نتیجه گرفت سیستم عصبی خودمختار مسئول تنظیم غیرارادی ضربان قلب و تنفس است. سیستم عصبی خودمختار به دو زیرگروه تقسیم می‌شود: سیستم عصبی سمپاتیک (SNS) و سیستم عصبی پاراسمپاتیک (PNS).

سیستم عصبی پاراسمپاتیک مسئول حفظ انرژی و نیز دفاع از بدن به‌وسیله‌ی کنترل ترشحات غده‌ای نظیر اسید معده، اشک، بزاق و مخاط است؛ اما سیستم عصبی سمپاتیک سیستمی است که در موقعیت استرس‌زا به‌شدت فعال می‌شود. به سیستم سمپاتیک، سیستم عمل نیز می‌گویند.

پاسخ سیستم عصبی سمپاتیک

سیستم سمپاتیکی دوست دارد وقتی با استرس رو‌به‌رو می‌شوید، همه‌چیز سریع پیش برود. ناقل عصبی نوراپی‌نفرین(نورآدرنالین) را پایانه‌های عصبی آزاد می‌کند و به سیستم عصبی سمپاتیک می‌فرستد تا موجب انجام وظایف زیر شود:

1. افزایش قدرت عضلات اسکلتی: تاکنون مطلبی درباره‌ی افرادی شنیده‌اید که در هنگام آتش‌سوزی می‌توانند وسایل سنگین را از داخل خانه به بیرون حمل کنند؟ بله، آتش موقعیتی بسیار استرس‌زا و پاسخ سمپاتیکی همان عاملی است که به ما در چنین موقعیت‌هایی کمک می‌کند؛

2. افزایش ضربان قلب: در لحظات استرس‌زا، ضربان قلب درمقایسه‌با حالت معمول سریع‌تر می‌شود تا خون اکسیژن‌دار بیشتری به بخش‌هایی از بدن رسانده شود که در واکنش استرس‌زا باید فعال بمانند.

3. افزایش سطوح قند و چربی: همه می‌دانیم قند و چربی تأمین‌کننده‌ی انرژی بدن هستند. در موقعیت‌های استرس‌زا، به انرژی بیشتری نیاز داریم؛ بنابراین، سیستم عصبی سمپاتیک کمک می‌کند تا انرژی بیشتری داشته باشیم.

علاوه‌براین‌ها، سیستم عصبی سمپاتیک باعث موارد زیر نیز می‌شود:

افزایش فعالیت ذهنی
کاهش مدت زمان لخته‌شدن خون
کاهش حرکات روده
محدودشدن ترشحات گوارشی و اشک
گشادشدن مردمک‌های چشم
انقباض رگ‌های خونی محیطی، به‌ویژه آن‌هایی که برای مقابله با استرس ضروری نیستند

واکنش به استرس در بدن

مسیرهای پاسخ به استرس در انسان ازطریق سیستم عصبی خودمختار و سیستم اندوکراین (غدد درون‌ریز) عمل می‌کنند. در تصویر بالا نشان داده شده چگونه سیگنال‌های عصبی و هورمونی باهم ازطریق عمل تنظیمی محور هیپوتالاموس–هیپوفیز-آدرنال (محور HPA) در تعامل و همکاری هستند. ACTH: هورمون آدرنوکورتیکوتروپین، AVP: آرژینین / وازوپرسین، CRH: هورمون آزادکننده‌ی کورتیکوتروپین

محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال مجموعه‌ای پیچیده از تأثیر مستقیم و اثر متقابل بازخوردی بین این سه مؤلفه است: غده‌های هیپوتالاموس و هیپوفیز و آدرنال. این ارگان‌ها و تعاملات آن‌ها محور HPA را تشکیل می‌دهند؛ سیستم نورواندوکراین مهمی که کنترل‌کننده‌ی واکنش به استرس و تنظیم فرایندهای زیادی در بدن مثل هضم، واکنش‌های سیستم ایمنی، خلق‌و‌خو و عواطف، ذخیره‌ی انرژی و فرایندهای دیگر است.

پاسخ هورمونی بدن به استرس

به‌جز سیستم عصبی، پاسخ بدن به استرس شامل کمک غده‌های آدرنال (غدد فوق‌کلیوی) نیز می‌شود. غدد فوق‌کلیوی که در قسمت بالای هر کلیه قرار گرفته‌اند، نیز در پاسخ فیزیولوژیکی به استرس مشارکت دارند؛ زیرا بخش مرکزی این غدد (مدولا) اعصابی دارد که این غده‌ها را به سیستم عصبی سمپاتیک مرتبط می‌کند. سیستم عصبی سمپاتیک موجب تحریک بخش مدولا می‌شود تا آدرنالین و نورآدرنالین (نوراپی‌نفرین) را وارد جریان خون کند. این عمل به بُروز پاسخ جنگ‌وگریز منجر می‌شود که به‌صورت افزایش ضربان قلب و اتساع مجاری هوایی تنفسی و افزایش میزان سوخت‌وساز نمایان می‌شود.

هورمون‌های استرس

مقاله‌های مرتبط:

کاهش اضطراب در مذاکرات کاری
تنفس یوگایی: درمان‌کننده بیماری‌ها و اختلالات روحی روانی
استرس محرک چیست و چگونه از آن بهره ببریم؟

وقتی احساس خطر می‌کنید، هیپوتالاموس واکنش نشان می‌دهد. این غده سیگنال‌های عصبی و هورمونی به غدد فوق کلیوی می‌فرستند تا مقدار زیادی هورمون آزاد کنند. این هورمون‌ها راه طبیعی آماده‌شدن برای مقابله با خطر و افزایش احتمال بقا هستند. یکی از این هورمون‌ها آدرنالین است؛ هورمونی که با نام اپی‌نفرین یا هورمون جنگ‌وگریز نیز شناخته می‌شود. ازجمله تأثیرات هورمون آدرنالین عبارت‌اند از:

افزایش ضربان قلب
افزایش میزان تنفس
تسهیل استفاده از گلوکز به‌وسیله‌ی ماهیچه‌ها
انقباض رگ‌های خونی و جریان خون به‌سمت عضلات
تحریک تعرق
مهار تولید انسولین

این فرایند در همان لحظه مفید است؛ ولی افزایش مکرر آدرنالین می‌تواند عوارضی ازاین‌دست داشته باشد:

آسیب رگ‌های خونی
افزایش فشارخون
افزایش خطر حمله قلبی و سکته
سردرد
اضطراب
بی‌خوابی
افزایش وزن

آدرنالین، تنها هورمون استرس نیست. هورمون کورتیزول نیز دراین‌میان نقش مهمی دارد. کورتیزول که از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود، به‌عنوان هورمون اصلی استرس، نقش حیاتی در موقعیت‌های استرس‌زا دارد. برخی از عملکردهای هورمون کورتیزول عبارت‌اند از:

افزایش مقدار گلوکز خون
کمک به مغز برای استفاده مؤثرتر از گلوکز
افزایش دسترسی به موادی که به ترمیم بافت کمک می‌کنند
محدودکردن عملکردهایی که در موقعیت‌های تهدیدکننده‌ی زندگی ضروری نیستند
تغییر پاسخ سیستم ایمنی
تضعیف عملکرد سیستم تولیدمثلی و فرایندهای رشد
تأثیرگذاری روی قسمت‌هایی از مغز که ترس و انگیزش و خلق‌و‌خو را کنترل می‌کنند

تمامی این عملکردها کمک می‌کنند فرد در موقعیت استرس‌زا مؤثرتر عمل کند. این واکنش فرایندی طبیعی و برای بقای انسان حیاتی است؛ ولی اگر سطح کورتیزول فرد به‌طور پیوسته بالا باشد، تأثیرات منفی روی سلامتی او خواهد داشت. افزایش مداوم هورمون کورتیزول می‌تواند در بُروز مشکلات زیر نقش داشته باشد:

افزایش وزن
افزایش فشار خون
مشکلات خواب
کمبود انرژی
دیابت نوع دوم
پوکی استخوان
تیرگی روان (مغز مه‌آلود) و مشکلات حافظه
ضعیف‌شدن سیستم ایمنی و حساس‌شدن فرد مقابل انواع عفونت‌ها

انواع استرس

چندین نوع استرس وجود دارد که عبارت‌اند از:

استرس حاد
استرس حاد اپیزودیک
استرس مزمن

استرس حاد

استرس حاد رایج‌ترین شکل استرس است و برای هرکسی پیش می‌آید. این فرایند واکنش فوری بدن به موقعیت جدید و مشکل‌ساز است. این وضعیت نوعی استرس است که وقتی به‌طور بسیار نزدیک از کنار تصادف خودرو می‌گذرید، ممکن است احساس کنید. استرس حاد همچنین می‌تواند حاصل چیزی باشد که شما واقعا از آن لذت می‌برید. این حس چیزی ترسناک و درعین‌حال هیجان‌انگیز است؛ مثل احساسی که در شهربازی یا هنگام اسکی از روی شیب تند به شما دست می‌دهد. این رویدادهای استرس‌زای حاد به‌طور طبیعی به شما آسیبی نمی‌رسانند. آن‌ها حتی ممکن است برایتان مفید باشند. این وضعیت‌های استرس‌زا بدن و مغز را برای پاسخ‌دهی به موقعیت‌های استرس‌زای آینده آماده می‌کنند. به‌محض رفع خطر، سیستم بدن باید به‌حالت طبیعی برگردد.

استرس خوب

مقاله‌های مرتبط:

شناسایی منشا فیزیکی اضطراب در مغز انسان
چگونه استرس پدر به فرزند منتقل می‌شود؟
برای مقابله با استرس نکات جدید یا بگیرید

استرس حاد میزان کمش می‌تواند هیجان‌انگیز باشد؛ اما میزان بیش‌ازحدش خسته‌کننده است. برای مثال، حرکت سریع با اسکی در ابتدای روز می‌تواند نشاط‌بخش باشد. همان اسکی در پایان روز ممکن است طاقت‌فرسا باشد. اسکی‌کردن بیش‌ازحد می‌تواند به افتادن و شکستکی استخوان‌ها منجر شود. به‌همین‌ترتیب، مقدار زیاد استرس حاد می‌تواند آشفتگی، سردرد، ناراحتی معده و دیگر مشکلات را باعث شود. خوشبختانه افراد علائم استرس حاد را می‌توانند تشخیص دهند. فهرست بلندبالایی از موقعیت‌های این‌چنینی در زندگی وجود دارد: تصادف اتومبیل که موجب صدمه به گِل‌گیر خودرو شود، ازدست‌دادن معامله‌ای مهم، فرارسیدن مهلت انجام کاری مهم، مشکلات ناگهانی و... . به‌علت اینکه این عوامل در کوتاه‌مدت هستند، استرس حاد به‌اندازه‌ی کافی فرصت ندارد به آسیب‌های گسترده‌ایی منجر شود که با استرس‌های طولانی‌مدت همراه‌ است. رایج‌ترین علائم استرس حاد عبارت‌اند از :

آشفتگی عاطفی؛ ترکیبی از عصبانیت یا تحریک‌پذیری و اضطراب و افسردگی
مشکلات عضلانی شامل سردردهای تنشی، درد پشت، درد فک و تنش‌های عضلانی که کشیدگی عضلات و تاندون‌ها و مشکلات لیگامان‌ها را سبب می‌شود
مشکلات معده‌ای و شکمی و روده‌ای مانند سوزش سر دل، اسید معده، نفخ، اسهال، یبوست و سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر
تحریک موقت موجب افزایش فشارخون و ضربان قلب، تعریق، لرزش قلب، سرگیجه، سردردهای میگرنی، سردی دست یا پا، تنگی نفس و درد سینه می‌شود

استرس حاد در زندگی هرفردی ممکن است به‌وجود بیاید و کاملا درمان‌پذیر و مدیریت‌کردنی است. استرس حاد شدید قصه‌ی متفاوتی است. این نوع استرس مانند وقتی شما با موقعیت مرگ‌باری رو‌به‌رو می‌شوید، می‌تواند به بُروز اختلال استرس پس از حادثه (PTSD) یا دیگر مشکلات روانی منجر شود.

استرس حاد اپیزودیک

استرس حاد اپیزودیک وضعیتی است که فرد به‌طور مکرر دچار استرس حاد شود. اگر فردی به‌طور مداوم نگران مسائلی باشد که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد، او ممکن است دچار این وضعیت شود. این فرد ممکن است احساس کند که زندگی او دچار آشفتگی می‌شود و او ظاهرا از بحرانی به بحران بعدی می‌رود. افراد شاغل در موقعیت‌های شغلی خاص، نظیر اجرای قانون یا آتش‌نشانان ممکن است پیوسته در موقعیت‌های پراسترس قرار گیرند. مانند استرس حاد، استرس حاد اپیزودیک نیز می‌تواند روی سلامت روانی و جسمی افراد اثرگذار باشد.

استرس

استرس مزمن

وقتی فردی برای مدت زمان طولانی سطوح بالایی از استرس داشته باشد، او مبتلا به استرس مزمن است. چنین استرس‌های بلندمدتی تأثیر منفی روی سلامتی دارند. استرس مزمن می‌تواند در بُروز مشکلات زیر نقش داشته باشد:

اضطراب
بیماری‌های قلبی‌عروقی
افسردگی
فشار خون بالا
ضعیف‌شدن سیستم ایمنی
استرس مزمن همچنین می‌تواند بُروز ناراحتی‌های متعددی مانند سردرد و ناراحتی معده و مشکلات خواب را سبب شود.

عوامل استرس زا

علل استرس

برخی از عوامل معمول استرس عبارت‌اند از:

زندگی در میان فاجعه‌ای طبیعی یا بشری
زندگی با بیماری مزمن
زنده‌ماندن پس از بیماری یا حادثه‌ای مرگ‌بار
قربانی جنایت‌بودن
تجربه‌کردن عوامل استرس‌زای خانوادگی نظیر روابط خشونت‌آمیز و ازدواج ناشاد یا طلاق
مراقبت از یکی از عزیزان مبتلا به بیماری مزمنی همچون زوال عقل
زندگی در حالت فقر و بی‌خانمانی
کارکردن در مشاغل خطرناک
نبود توازن بین زندگی و کار
کارکردن‌های طولانی یا داشتن شغلی که از او تنفر داریم
زندگی در شرایط جنگ

پایانی برای عوامل استرس‌زا وجود ندارد؛ زیرا تنوع این عوامل به‌اندازه‌ی تنوع انسان‌ها است. بااین‌حال علت هرچه باشد، تأثیر آن روی بدن درصورت نبود مدیریت می‌تواند جدی باشد. نتایج پژوهشی که در سال 1394 منتشر شده، نشان می‌دهد در ایران مشکلات اقتصادی، شغلی، محیطی و خانوادگی از شایع‌ترین عوامل استرس‌زا هستند. استرس‌های مربوط‌به فوت همسر و فرزند و مشکلات خانوادگی و سپس، استرس‌های مربوط‌به مسکن و وضعیت مالی و شغلی نیز از عوامل استرس‌زای مهم در میان ایرانیان هستند.

علائم استرس

علایم استرس

همان‌طورکه عوامل مختلفی موجب استرس می شوند، علائم نیز می‌توانند متفاوت باشند. بعید است فردی همه‌ی این علائم را داشته باشد؛ ولی در اینجا تعدادی از علائمی آورده شده که فرد براثر استرس ممکن است آن‌ها را تجربه کند:

درد مزمن
بی‌خوابی و دیگر مشکلات خواب
کاهش تمایلات جنسی
مشکلات گوارشی
خوردن غذای خیلی زیاد یا خیلی کم
دشواری تمرکز و تصمیم‌گیری
خستگی

فرد ممکن است احساس آشفتگی و تحریک‌پذیری یا ترس کند. همچنین ممکن است با آگاهی یا بدون آگاهی درمقایسه‌با حالت معمول سیگار بیشتری بکشد یا نوشیدنی‌های الکی بیشتری مصرف کند.

انواع سردرد

سردردهای استرسی (تنشی)

سردردهای استرسی که با عنوان سردردهای تنشی نیز شناخته می‌شوند، ناشی از گرفتگی عضلات موجود در سر و صورت و گردن است. برخی از علائم سردردهای استرسی عبارت‌اند از:

درد خفیف تا متوسط سر
احساس وجود منطقه‌ای زیرفشار در پیشانی
احساس کشیدگی در پوست سر و پیشانی

عوامل زیادی می‌توانند موجب آغاز سردرد تنشی شوند؛ اما گرفتگی عضلات می‌تواند ناشی از استرس عاطفی یا اضطراب باشد.

غذا خوردن استرسی

غذاخوردن استرسی

واکنش برخی افراد دربرابر استرس، خوردن غذا است؛ حتی اگر گرسنه نباشند. اگر می‌بینید بدون فکرکردن غذا می‌خورید یا نیمه‌شب به خوردن غذا مشغول می‌شوید یا به‌طرزی خارج از عادت غذا می‌خورید، شاید دچار غذاخوردن استرسی شده باشید. در این وضعیت، فرد مقدار بیش‌ازحد نیاز کالری دریافت می‌کند و احتمالا غذاهای سالمی را انتخاب نمی‌کند. این امر افزایش سریع وزن و ایجاد مشکلات سلامتی مختلفی را سبب می‌شود. البته این کار روشی نیست که استرس فرد را حل کند.

استرس کاری

کار ممکن است عامل مهمی برای استرس باشد. این نوع از استرس می‌تواند گاه‌گاه یا مزمن باشد. عوامل زیر می‌توانند موجب بُروز استرس کاری ‌شوند:

احساس نداشتن قدرت یا کنترل روی آنچه اتفاق می‌افتد
احساس گیرافتادن در شغل و نبودن چاره‌ی دیگر
اجبار به انجام کارهایی که خودتان فکر می‌کنید نباید انجام دهید
کشکمش با یکی از همکاران
داشتن انتظار بیش‌ازحد از شما یا اضافه‌کاری

استرس کاری

اگر مشغول کاری هستید که از آن بدتان می‌آید یا اینکه بدون هیچ کنترلی همیشه درحال برآورده‌کردن تقاضاهای دیگران هستید، ظاهرا درگیری با استرس اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. گاهی اوقات استعفادادن از آن کار و مبارزه برای ایجاد تعادل مناسب‌تری بین کار و زندگی، کار درستی است که باید انجام شود. البته برخی از مشاغل خطرناک‌تر از بقیه هستند؛ مثلا در مشاغل اورژانسی از فرد انتظار می‌رود زندگی دیگران را در اولویت قرار دهد. برخی افراد شاغل در حرفه‌های مرتبط‌با پزشکی، مانند پزشکان و پرستاران که زندگی دیگران در دستانشان است نیز چنین شرایطی دارند. یافتن تعادل و مدیریت استرس برای حفظ سلامت روانی در این زمینه اهمیت دارد.

استرس و اضطراب

استرس و اضطراب اغلب دست‌به‌دست هم می‌دهند. استرس حاصل خواسته‌هایی است که بر بدن و مغز اعمال می‌شود. اضطراب زمانی رخ می‌دهد که فرد سطوح بالایی از نگرانی و پریشانی و ترس را احساس می‌کند. اضطراب می‌تواند شاخه‌ای از استرس اپیزودیک یا مزمن باشد. وجود همزمان استرس و اضطراب تأثیری منفی شدیدی بر سلامتی فرد دارد و احتمال بُروز شرایط زیر را بیشتر می‌کند:

افزایش فشارخون
بیماری‌های قلبی
دیابت
اختلال هراس
افسردگی

استرس و اضطراب درمان‌پذیر هستند. درواقع، روش‌های زیادی وجود دارند که برای حل هر دو مورد مفید هستند.

مدیریت استرس

هدف از مدیریت استرس این نیست که فرد به‌کلی از آن رهایی یابد. این امر نه‌تنها ممکن نیست؛ بلکه همان‌طورکه قبلا نیز گفته شد، استرس در برخی شرایط واکنشی کاملا سالم است. برای مدیریت استرس، نخست باید عواملی را شناسایی کرد که مسبب آغاز استرس در فرد می‌شوند. مرحله بعدی این است که ببینیم از بین این عوامل از کدام می‌توان پرهیز کرد و درنهایت، باید راهی برای مقابله با عوامل استرس‌زای منفی یافت که اجتناب‌پذیر نیستند. با گذشت زمان، مدیریت استرس می‌تواند به کاهش خطر بُروز بیماری‌های مرتبط‌با استرس ‌منجر و نیز باعث ‌شود فرد به‌طور کلی احساس بهتری داشته باشد. برخی از روش‌های پایه‌ای درباره‌ی مدیریت استرس عبارت‌اند از:

رعایت رژیم غذایی سالم
داشتن هفت‌هشت ساعت خواب شبانه
ورزش منظم
به‌حداقل‌رساندن مصرف کافئین و الکل
حفظ روابط اجتماعی مفید و مطمئن
تخصیص زمانی برای استراحت و آرامش یا خودمراقبتی
یادگیری تکنیک‌های مدیتیشن، مانند تنفس عمیق

اگر فردی نمی‌تواند استرس خود را مدیریت کند یا این وضعیت با اضطراب یا افسردگی همراه شده، لازم است سریعا به پزشک مراجعه کند.

استراتژی‌های دارویی برای درمان استرس

مقاله‌های مرتبط:

تفاوت میان استرس خوب و استرس بد و نحوه مدیریت آن
کنترل استرس و مهار اضطراب چگونه ممکن است؟
نحوه مدیریت استرس در مراحل مختلف زندگی

استرس به‌عنوان تابعی از بدن و مغز پدیدار می‌شود و هر دو این‌ها اساسا سیستم‌هایی هستند که با مواد شیمیایی کنترل می‌شوند؛ ازاین‌رو، طیف وسیعی از داروها بازی جنگی آنلاین می‌توانند در فرایند بهبود و پیگشیری از استرس مصرف شوند. البته، هیچ خانواده‌ی خاصی از داروها برای کاهش استرس وجود ندارد. به‌جای آن، پزشکان طیف وسیعی از داروها را برای درمان علائم مرتبط با استرس تجویز می‌کنند. برای مثال، آرام‌بخش‌ها و ضدافسردگی‌ها و بتابلوکرها همه درمقابله‌با استرس استفاده می‌شوند. رعایت احتیاط در استفاده از این داروها برای درمان استرس حیاتی است. بسیاری از داروهای مفید در بهبود استرس اعتیادآور نیز می‌باشند.

تمام داروهایی که درادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود (اعتیادآور یا غیر اعتیادآور)، اثرهای جانبی و خطرهای احتمالی دارند و فقط باید با تجویز پزشک مصرف شوند.

داروهای آرام‌بخش

این دسته از داروها فعالیت سیستم عصبی مرکزی را سرکوب و آهسته می‌کنند و ایجاد حس آرامش، کاهش اضطراب و تنش، خواب‌آلودگی و کندشدن تنفس را موجب می‌شوند. مصرف بیش‌ازحد این داروها ممکن است به مشکلات تکلم، ایجاد اختلال در راه‌رفتن، قضاوت ضعیف و واکنش آهسته منجر شوند. این احتمال نیز وجود دارد با مصرف بیش‌ازاندازه‌ی چنین داروهایی، اثر جانبی مرگ‌باری پیش بیاید. یکی از رایج‌ترین گروه داروهای تجویزی آرام‌بخش، بنزودیازپین‌ها هستند که آلپرازولام‌، کلونازپام، دیازپام، لورازپام، تریازولام، تمازپام و کلردیازپوکساید را دربرمی‌گیرند.

داروهای آرامبخش

بنزودیازپین‌ها ترکیباتی نسبتا ایمن با احتمال کشندگی نسبتا کمتری هستند. گروه قدیمی‌تر از داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم عصبی مرکزی، باربیتورات‌ها هستند که استفاده از آن‌ها خطرناک‌تر از بنزودیازپین‌ها است. باربیتورات‌ها امروزه کمتر تجویز می‌شوند. الکل نیز ماده‌ای آرامش‌بخش است. بنزودیازپین‌ها و باربیتورات‌ها و الکل اثر آرام‌بخش خود را ازطریق فعال‌کردن ناقلی عصبی در مغز به‌نام گابا ایجاد می‌کنند. گابا ناقل عصبی مهارکننده‌ای است که عمل آن کاهش فعالیت مغز است. این داروها با فعال‌کردن گابا، فعالیت مغز را مهار می‌کنند؛ بنابراین، موجب آرامش بدن می‌شوند.

دیگر گروه داروهای آرام‌بخش که معمولا تجویز می‌شوند، آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای خواب‌آور، مانند گلوتتمید و متیپریلون و اتکلروینول هستند. آنتی‌هیستامین‌ها داروهایی هستند که به‌طور معمول برای کاهش واکنش‌های آلرژیک مصرف می‌شوند.

اعتیاد به داروهای آرامبخش

اکثر داروهای آرام‌بخش وقتی مرتب مصرف می‌شوند، خاصیت بالقوه‌ای دارند که ممکن است به وابستگی فیزیولوژیکی و روانی (اعتیاد) منجر شوند. مصرف‌کنندگان چنین داروهایی که دچار اعتیاد می‌شوند، درصورت ادامه‌ندادن مصرف دارو ممکن است علائمی نظیر علائم ترک مواد همچون بی‌قراری و بی‌خوابی شدید و حتی مرگ را تجربه کنند. مصرف چندین داروی آرام‌بخش باهم یا مصرف آرام‌بخش‌ها به‌همراه الکل ممکن است به کما یا مرگ بینجامد.

بوسپار

بوسپار (BuSpar) دارویی ضداضطراب است که ازلحاظ شیمیایی ارتباطی با بنزودیازپین‌ها و باربیتورات‌ها یا دیگر داروهای آرام‌بخش و ضداضطراب ندارد. از بوسپار برای درمان علائم فیزیکی اضطراب، مانند گرفتگی بدن و سرگیجه و ضربان تند قلب استفاده می‌شود. این دارو اغلب به‌عنوان درمان کوتاه‌مدت اضطراب تجویز می‌شود. بنابراین، داروی مذکور به‌عنوان استراتژی بلندمدت برای کاهش استرس استفاده نمی‌شود. مصرف این دارو برای بیش از چهار هفته توصیه نمی‌شود. بوسپار داروی ضدتشنج نیست یا تأثیرات آرام‌کردن عضلات و آرام‌بخشی هم ندارد.

اگرچه هنوز نحوه‌ی عملکرد این دارو کامل درک نشده، برخی پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند بوسپار روی گیرنده‌های سروتونین و دوپامین اثر می‌گذارد. سروتونین و دوپامین از ناقل‌های شیمیایی در مغز و سیستم عصبی هستند که روی خلق‌و‌خو تأثیر می‌گذارند. بوسپار اعتیادآور نیست و افرادی که آن را مصرف می‌کنند، دربرابر آن دچار مقاومت نمی‌شوند. عیب اصلی بوسپار این است که پس از یک تا سه هفته مصرف علائم بهبودی مشاهده می‌شود.

همچنین بسیاری از افراد نیز گزارش می‌کنند بوسپار در کنترل علائم آن‌ها به‌خوبی بنزودیازپین‌ها نیست. عوارض جانبی جدی و مرگ‌باری در افرادی ممکن است اتفاق بیفتد که داروی بوسپار را چهارده روز پس از مصرف یکی از داروهای مهارکننده‌ی آنزیم منوآمین‌اکسیداز، مانند فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین مصرف می‌کنند. مصرف گریپ‌فروت نیز ممکن است با بوسپار اثر متقابل داشته و به عوارض جانبی خطرناکی منجر شود.

داروهای ضدافسردگی

ضدافسردگی‌ها نامشان معرف عملکردشان است. آن‌ها عمدتا برای درمان افسردگی و مشکلات مرتبط استفاده می‌شوند. بااین‌حال، این داروها تأثیرات ضداضطراب نیز دارند و در بسیاری از مواقع، برای درمان علائم استرس نیز مصرف می‌شوند. این روزها گروهی خاص از ضدافسردگی‌ها با نام مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) که پاکسیل و پروزاک و لکساپرو را شامل می‌شوند، معمول‌ترین داروهای ضدافسردگی تجویزی برای اهداف درمانی ضداضطرابی و ضداسترسی هستند. نام داروهای SSRI از عملکردشان در سطح نورونی مغز برگرفته شده است. نورون‌ها ازطریق ناقل‌های عصبی باهم درارتباط هستند. یکی از این ناقل‌ها، یعنی سروتونین نقش مهمی در ایجاد حساسیت به مشکلات افسردگی و اضطراب دارد.

در فرایند انتقال عصبی، نورون فرستنده ناقل عصبی را در فضای بین نورون‌ها می‌فرستد که سیناپس نامیده می‌شود؛ جایی‌که آن با نورون گیرنده در تماس قرار می‌گیرد و موجب تحریک فعالیت آن نورون می‌شود. سروتونین با کامل‌کردن وظیفه‌ی برقراری ارتباط بین نورون‌ها، از فضای سیناپسی در فرایندی برداشته می‌شود که بازجذب سروتونین نامیده می‌شود.

عمل داروهای ضدافسردگی

عوامل تحریک کننده و موثر بر آکنه

یکشنبه 97/9/18 , 12:9 ع

عوامل تحریک کننده و موثر بر آکنه

چه شرایطی باعث تشدید آکنه می شود؟

عادات ماهانه و قرصهای ضد بارداری در تشدید آکنه

بسیاری از دخترها و خانمها در دوران عادت دچار آکنه می شوند. در حقیقت پیدا شدن جوشهای آکنه علامتی است که نزدیک شدن عادت ماهانه را نشان میدهد. گرچه دلیل آن هنوز ناشناخته است ولی احتمالاً تغییرات هورمونی روی پوست اثر میگذارد. قرصهای ضد بارداری تأثیرات غیرقابل پیش بینی برروی آکنه دارند چون ارتباط زیادی با توازن هورمونی پیدا میکند. آکنه? بعضی از دختران در هنگام عادت شدیدتر می شود. زمانی مصرف قرص درمان آکنه محسوب می شد، ولی از آنجا که قرصهای ضد بارداری ترکیبی، از هورمونهای مختلف ساخته می شوند اثرهای یکسانی ندارند. از طرف دیگر همه? دختران آکنه ای یکسان جواب نمی دهند و برخی از آنها هنگام مصرف بدتر می شوند. و به این ترتیب دیگر قرصها به عنوان درمان آکنه تجویز نمی گردند و امروزه قرصهای شبه هورمونی ترجیح داده می شوند ، (صفحه? 97 را بخوانید). در هر صورت مصرف قرصی برای خانمهایی که بیش از 35 سال دارند توصیه نمی شود چون خطر اثرهای جنبی دارد. گرچه این خانمها جزو گروه اکثریت آکنه ای نیستند ولی بروز آکنه در آنها در هنگام عادت غیرمعمول نیست.

دختری در هنگام بلوغ دچار آکنه نشده بود. برایش تعجب آور بود که در سن 35 سالگی حدود 10 سال قبل از هر عادت جوشهای دردناکی روی چانه اش ظاهر می گردید. این جوشها درست در هنگام عادت یا کمی قبل از آن از بین می رفتند. داروهایی که شخصاً، یا توسط پزشک مصرف می کرد کمک مؤثری به او نمیداد. اگرچه آکنه? چانه? خانم 35 ساله خیلی شدید نبود ولی در مورد آن بسیار نگران شده بود. چون فکر میکرد که موفقیت شغلی اش بستگی به ظاهر آراسته اش دارد، خودش میگفت انواع قرصهای ویتامین را امتحان کرده است. حتی با بی احتیاطی یک دوره درمان با نورآفتاب " را گذرانیده است. ولی جوشها هر ماه ظاهر می شدند.

درمان با قرصهای اریترومایسینه کمک مختصری کرد ولی کاملاً مؤثر نبود. سرانجام پزشک هورمون تجویز کرد که کاملاً مؤثر افتاد.

لوازم آرایش

کرمهای بازاری و مرطوب کننده ها آکنه را شدیدتر می کنند،بخصوص اگر پوست با کرمهای بسیار چرب و سنگینی پوشانیده شود. اگر بخواهیم جوشهای صورت را با کرم محو کنیم، بهتر است از نوع طبی آن استفاده کنیم (مقالات دیگر کافه طب درباره کرم های نوع طبی بخوانید) تا آکنه را حادتر نکند. آکنه هنگام ناراحتی شدیدتر می شود بدون این که علت واقعی آن مشخص باشد. خانم ها تصور می کنند خیلی خوب به پوستش می رسد در صورتی که نوعی مواد ارایشی به کار می برند اکنه اشان را شدیدتر می کرد.

فشارهای روحی

غالباً سؤال می شود که آیا میان «سیستم عصبی» انسان و آکنه ارتباطی وجود دارد؟ منظور از این سؤال معمولا اضطراب یا فشارهای روحی است. پاسخ همیشگی این است: اضطرابها و فشارهای روحی تمام بیماریها را تشدید می کنند. از جمله نقش حوادث رانندگی در بروز بیماریهای قلبی عروقی را میتوان مثال زد. البته آکنه با فشارهای روحی تشدید می شود. حتی ممکن است آکنه صرفاً همراه با فشار روحی به وجود آید، ولی منحصراً توسط آن ظاهر نمیگردد. غالباً دانش آموزان قبل یا در حین امتحانات دچار آکنه? شدیدتری می شوند. باید توجه داشت که اگزما "، پسوریازیس، سوء هاضمه و اختلالات روده ای" نیز در چنین مواقعی شدیدتر می شوند. واقعاً ارتباط بین بیماریها و فشارهای روحی کاملاً مشخص نیست، ولی میتوان کفت که دفاع بدن در حالت فشار بخوبی زمان آرامش نیست.

عنوان مقاله :بعد از کشیدن دندان چه باید کرد؟

مراقبت هایی که بعد از کشیدن دندان باید توسط بیمار رعایت شود:

- تا یک ساعت گاز استریل قرار داده شده در محل زخم را، بین دندان هایش محکم فشار دهد.

- تا چند ساعت دهانش را نشوید و تف نکند. تف کردن باعث خونریزی می شود. بهتر است آب دهان قورت داده شود هرچند کمی خونی باشد.

- دهانش بسته باشد و زیاد صحبت نکند.

- یک ساعت بعد از کشیدن دندان، بستنی بخورد.

- تا چند ساعت غذاهای سفت یا مایعات داغ نخورد.

- به مدت 24 ساعت برای نوشیدن مایعات از نی استفاده نکند. مکش ناشی از کاربرد نی ممکن است باعث شروع مجدد خونریزی شود.

- اگر بعد از یک ساعت، خونریزی ادامه پیدا کرد و یا مجددا شروع شد، یک گاز استریل یا چای کیسه ای مرطوب را در محل زخم بگذارد و با فشردن دندانها روی هم، حدود نیم ساعت دیگر آن را نگه دارد.

- در صورت لزوم داروی مسکن درد را بعد از برداشتن گاز استریل از روی زخم مصرف کند.

- از فردای روز کشیدن دندان، مسواک زدن سایر دندانها باید از سر گرفته شود. البته تا چند روز ناحیه زخم کشیدن را باید با ملایمت تمیز کرد. همچنین از فردای روز کشیدن دندان، دهانشویه کردن آب نمک یا محلول کلرهگزیدین (روزی دو بار بمدت یک هفته) برای جلوگیری از عفونت و کمک به بهبود زخم مفید است.

- پس از انجام جراحی های ناحیه دهان و لثه، لازم است بیمار علاوه بر موارد بالا، نکات زیر را هم مد نظر داشته باشد:

- بعد از اتمام بی حسی، درد مختصری در ناحیه جراحی شروع میشود که برای رفع آن باید داروهای تجویزشده توسط دندانپزشک را به موقع مصرف کرد.

- تا چند ساعت پس از جراحی نباید غذاهای سفت یا نوشیدنی داغ مصرف کرد. همینطور عاقلانه است از غذاهای پر ادویه یا آب میوه های ترش استفاده نشود. بجای آن بهتر است در چند ساعت اول شیر سرد مصرف شود که هم حجم مایعات بدن را بالا می برد و هم در ترمیم زخم کمک کننده است. همچنین مصرف نوشیدنی های سرد و غذاهایی مانند سوپ مفید است.

- تورم در ناحیه جراحی شده تا سه روز طبیعی است و بعد از شدت آن کاسته می شود. در صورت ادامه تورم یا همراه شدن آن با درد، ممکن است بانظر پزشک معالج، مصرف آنتی بیوتیک لازم شود.

- در 24 ساعت اول بعد از جراحی، برای کنترل تورم، می توان قطعات یخ را در کیسه فریزر قرار داد و بصورت متناوب بر روی پوست صورت در ناحیه جراحی قرار داد.

- آب دهان تا چند ساعت بعد از جراحی کمی آغشته به خون است. این موضوع بدلیل نشت کمی خون از موضع جراحی است و جای نگرانی نیست.

- برای جلوگیری از خونریزی و کاهش تورم، در هنگام استراحت یا خواب بعد از جراحی بهتر است با استفاده از دو بالش، سر را بالاتر از بقیه بدن قرار داد.

- فعالیت شدید بدنی یا ورزش سنگین را باید تا چند روز پس از جراحی به تعویق انداخت.

- تا چند روز بعد جراحی به هیچ وجه نباید سیگار مصرف شود. مطالعات علمی نشان داده کشیدن سیگار یک عامل مهم در افزایش شدت بیماریهای لثه است و مصرف آن باعث تاثیر منفی بر نتایج درمان های جراحی و افزایش احتمال عود بیماری می شود.

- خمیر جراحی قرار داده شده در محل، پس از چند ساعت سفت می شود و به عنوان پانسمان جهت محافظت ناحیه جراحی و بخیه از آسیب های احتمالی عمل می کند.

- یک هفته بعد از جراحی، باید برای خارج کردن پانسمان و بخیه محل جراحی به دندانپزشک مراجعه کرد.

میکرونیدلینگ چیست و چگونه؟

یکشنبه 97/9/18 , 12:7 ع

میکرونیدلینگ چیست و چگونه؟

میکرونیدلینگ

میکرونیدلینگ چیست؟

میکرونیدلینگ (Percutaneous Collagen Induction Therapy) که به درمان تحریک کلاژن سازی یا PCI نیز معروف است نوعی روش تحریک مکانیکال جهت ترمیم آسیب های ساختاری پوست است که منجر به بازسازی بافت آسیب دیده و تغییر یافته می گردد. هدف این درمان، بهبود ظاهر و عملکرد پوست می‌باشد.

طی فرایند میکرونیدلینگ با استفاده از سوزن های بسیار ریز، میلیون ها میکروکانال در اپیدرم و درم ایجاد می‌گردد.

وارد کردن سوزن ها به داخل پوست، باعث افزایش انتشار فاکتورهای رشد از فیبروبلاست ها، پلاکت های خونی و بهبود عملکرد فاکتورهای رشد alpha و Beta می‌گردد. این فرایند منجر به افزایش تولید کلاژن و الاستین توسط فیبروبلاست ها می شود. کراتینوسیت ها نیز به محل نیدلینگ در اپیدرم منتقل شده و در آنجا تکثیر می شوند و در نتیجه باعث افزایش ضخامت اپیدرم می گردند.

در این روش نفوذ سوزن به داخل پوست می بایست به حدی باشد که خونریزی های ظریف داخل پوستی ایجاد گردد(pin point bleeding). در میکرونیدلینگ اپیدرم سوراخ می شود اما تخریب نمی شود، بنابراین اپی تلیال در مدت زمان کوتاهی بازسازی شده و در نتیجه دوران نقاهت پس از درمان بسیار کوتاه خواهد بود.

میکرونیدلینگ

مزایای تکنیک میکرونیدلینگ:

کاهش ریسک PIH

قابل استفاده برای تیپ های پوستی متفاوت (Fitzpatrick I – v)

بسته شدن سریع کانال های ایجاد شده و ریسک پایین

دوره نقاهت کوتاه مدت

افزایش ضخامت اپیدرم

افزایش فاکتورهای رشد، کلاژن، الاستین

جوان سازی پوست با میکرونیدلینگ

دوران نقاهت کوتاه پس از انجام میکرونیدلینک

تاریخچه میکرونیدلینگ

تاریخچه بازسازی پوست صورت را میتوان در مصر باستان و استفاده از ماسکهای خراش دهنده(ابریشن) دارای پودر مرمر یافت. اولین کسانی که متوجه مزایای فوق العاده نیدلینگ پوست شدند دکتر اورنتریک و همکارانش در سال 1995بودند. اصطلاح ® Subcision را آنها معرفی کردند.

در این روش سوزن زیرجلدی از طریق ایجاد سوراخی مجاور اسکار، زیر فرورفتگی اسکار یا چروک، فرو برده میشود. عمل آزاد کردن پوست از چسبندگی به بافتهای عمیق، موجب بالا آمدن پوست و ایجاد زخمی کنترل شده می گردد، که در نهایت فرایند بهبود زخم آغاز شده و با تشکیل بافت همبند فرورفتگی اسکار بهبود می یابد.

دکتر آندره کامیراند و همکارانش در مقالهای در سال 1997 با معرفی نیدل ابریشن پیشرفته گام مهم بعدی در باب نیدلینگ پوست را برداشتند. وی به روش Tattoing و با رنگدانه همرنگ پوست نسبت به ترمیم اسکار هیپوکروم صورت اقدام نمود. پس از یک تا دو سال، آنها متوجه شدند با اینکه رنگدانه مصنوعی کاملا محو شده بود، جای آن ملانین طبیعی جایگزین شده و همچنین بافت، ظاهر و رنگ اسکار بسیار بهبود یافته بود.

این اتفاق این فکر را متبادر میکرد که تریپاناسیون (از ریشه یونانی تریپانون: با مته سوراخ کردن) اسکارها به روش tattoing مسئول بهتر شدن و رنگدانه سازی مجدد اسکار است.

آنها به این نتیجه رسیدند که نیدلینگ اسکار بهتنهایی موجب شکستن ساختار کلاژن و تجدید و تحریک ملانین سازی می گردد.

به دنبال کشف دکتر کامیراند، دکتر “دس فرناندس” یک استامپ نیدلینگ برای تحریک کلاژن معرفی کرد. بعدها وی غلتکی (رولر) با 70 سوزن طراحی کرد که استفاده از آن راحتتربود.

amieamed940429mts-1

انواع میکرونیدلینگ بر اساس عمق نفوذ سوزن

میکرونیدلینگ سطحی (جهت جوانسازی اولیه و حداکثر تا عمق 0?5 میلی متر) روی اپیدرم کانال های بسیار ریزی ایجاد می کنند که باعث میشود فاکتورهای رشد از کراتینوسیتها آزاد شده و فعالیت آنها در اپیدرم افزایش یابد.

میکرونیدلینگ عمقی (جهت جوانسازی پیشرفته، اسکارها، استریا… از عمق 0?5 تا حداکثر 3 میلی متر) فرایند بهبود زخم موجب می شود کراتینوسیتها و فیبروبلاستها تحریک گردند، که نتیجه آن افزایش فعالیت TGF-β3 و افزایش رشد و نمو سلول های اپیدرم، کلاژن، الاستین و GAG(گلیکوز آمین گلیکان)می باشد.

microneedling940430

موارد منع مصرف

– موارد منع مصرف دائم

درمان در موارد زیر نمی بایست انجام گیرد:

واکنش های آلرژیک به مواد مورد استفاده

بیماری های پوستی (مانند کلوئید، کهیر و …)

سرطان پوست

مشکلات گردش خون

هموفیلی

مصرف کومارین ها یا دیگر داروهای ضدانعقاد خون

دیابت

صرع

بیماری های مربوط به سیستم ایمنی بدن

– موارد منع مصرف موقت:

سرما خوردگی

عفونت های تب زا یا بیماری های عفونی

مصرف الکل یا مواد مخدر

مصرف آنتی بیوتیک ها

بارداری و شیردهی

تبخال

ورم ملتحمه

پس از انجام جراحی زیبایی (توصیه می شود حداقل یک سال بین جراحی زیبایی و میکرونیدلینگ فاصله باشد).

پس از شیمی درمانی یا پرتودرمانی (توصیه می شود حداقل 8 ماه بین شیمی درمانی یا پرتودرمانی با میکرونیدلینگ فاصله باشد).

پس از انجام IPL یا لیزر درمانی، میکرودرم ابریژن یا درمان با استفاده از اسیدهای میوه (توصیه می شود حداقل یک هفته بین این درمان ها با میکرونیدلینگ فاصله باشد).

عوارض جانبی

همانند تمام درمان ها، میکرونیدلینگنیز ممکن است عوارض جانبی در پی داشته باشد، اما این عوارض معمولاً 72 ساعت پس از درمان رفع خواهند شد.

این عوارض عبارتند از:

قرمزی و تورم: در طول روزهای اول پس از درمان ممکن است تورم و قرمزی در پوست ایجاد شود. دلیل این امر آن است که نفوذ سوزن به داخل پوست باعث ایجاد کانال های بسیار ریز در پوست شده که طی فرایند بهبود پس از درمان برطرف خواهند شد. زخم های کوچک ایجاد شده بلافاصله بسته شده و حدود 3 ساعت پس بازی فکری آنلاین از درمان می توان از لوازم آرایشی استاندارد استفاده نمود.

کلوئید: اگر پوست بیمار مستعد کلوئید سازی باشد، زخم های بسیار ریزی که حین درمان در پوست ایجاد می شود ممکن است منجر به بروز کلوئید در پوست گردد. هایپرپیگمنتیشن: در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب پس از درمان، ممکن است هایپرپیگمنتیشن ایجاد شود، اگرچه احتمال آن بسیار کم است. استفاده از کرم ضدآفتاب با SPF بالای 30 می تواند از بروز آن جلوگیری کند.

تبخال: در صورتی که بیمار سابقه تبخال داشته باشد انجام میکرونیدلینگ ممکن است باعث ایجاد این ضایعه شود. استفاده از داروهای پیشگیری کننده (ضد تبخال) می تواند در جلوگیری از بروز آن مؤثر باشد.

هماتوم (کبودی)

التهاب

خارش و درد خفیف

چرا میکرونیدلینگ با amiea med؟

کمپانی amiea med دستگاه الکتریکی میکرونیدلینگ جهت کاربردهای گوناگون در حوزه درماتولوژی را ارائه می نماید. صفحه کوچک سوزن در کارتریج ها، دسترسی به نواحی سخت را آسان می نماید. وارد کردن سوزن ها به داخل پوست، نفوذ دقیق و کنترل شده ای را ایجاد می نماید و باعث تزریق حداکثر مواد جهت تحریک فاکتورهای رشد و تولید کلاژن می گردد. نتایج جوانسازی به روش میکرونیدلینگ بسیار رضایت بخش بوده و دوران نقاهت آن بسیار کوتاه و هزینه انجام آن بسیار کم می باشد. محصولات amiea med تحولی شگرف در بازار محصولات پزشکی زیبایی می باشند.

شیوه درمانی بسیار شگفت انگیز

حوزه جوانسازی پوست بسیار نامحدود است. برخلاف برندهای دیگر موجود در بازار، amiea med درمانی مطمئن، ماندگار و مداوم همراه با نتایج استثنایی ارائه می دهد. کمپانی amiea med به خصوص در زمینه درمان اسکار، شیوه ای نوین و جالب معرفی می نماید. با این روش، بافت اسکارها نرم تر شده، سفتی و حالت کشیدگی آن از بین می رود و عیوب ظاهری آن کاهش می یابد.

بهبودی آشکار است

براساس تحقیقات علمی، ایجاد کانال های بسیار ریز بر روی پوست و متعاقباً وارد کردن یک ماده دارویی به داخل آن، رویکردی نوین در حوزه جوانسازی پوست به شمار می رود. هیالورونیک اسید، کمبود طبیعی آب بدن و ذخیره کلاژن را جبران می نماید. نتایج این روش بلافاصله قابل مشاهده نیست، اما بعد از انجام چندین جلسه میکرونیدلینگ، بهبود نواحی مورد درمان کاملاً مشهود است.

برای از بین بردن جوشهای جوانی چه می توان کرد؟

بیشتر افراد سعی میکنند جوشهای غرور خود را پاک کنند. و در پی آن دست به کارهایی میزنند که جوشها زیاد نشود. کافه طب در این بخش بهترین و

مؤثرترین راهها برای مراقبت پوست و درمان جوشها با داروهای موجود شیوه های پیشگیری آنها پیشنهاد می شود.

درمان روزانه

اهمیت نظافت

شستشوی صورت با صابون نه تنها مضر نیست بلکه گاهی برای خلاص شدن از جوشهای سر سیاه، حتی اگر لوازم پاک کننده مصرف شده باشد، لازم است. کرچه شستشوی بیش از حد اصلاً ضرورت ندارد و باعث از بین بردن آکنه و چربی پوست نمی شود. با وجود اینکه مادر بزرگها غالباً نصیحتهایی میکنند ولی هرگز نمیتوان جوشهای جوانی را با شستشو پاک کرد. شستشوی یوست با محلولهای ضد باکتری وضد عفونی کننده ممکن است به خاطر از بین بردن باکتریهای پوست به بهبود آکنه های خفیف کمک کند. امّا باید تأکید کرد که هیچ نشانی در دست نیست که ششستشو بتنهایی از ایجاد آکنه جلوگیری کند یا به بهبود آکنه های شدید کمک کند. بیشترین توصیه ها درباره? شستشو از این اعتقاد ریشه دار سرچشمه میگیرد که آکنه از گرد و غبار به وجود میآید که این خود افسانه? دیگری است ( مقاله نوشته شده توسط کافه طب درباره ایجاد آکنه توسط گرد و غبار را مطالعه نمایید ). پاک کردن چربی از روی پوست ممکن است ساعتی از براق بودن پوست بکاهد امّا هرگز نمی تواند از ترشحات زیاد غدد چربی جلوگیری کند. حتی افراط در شستشو و پاک کردن جوشها پوست را دردناکتر میکند.

صابون.

برای پوستهایی که در اثر آکنه حساس و دردناک شده اند یا دچار التهاب گشته اند بهترین راه استفاده از صابونهای ملایم مانند صابون

معمولی، صابون نوتروژن و صابون مایع است. این صابونها به علت اینکه پوست را زیاد تحریک نمی کنند مفیدند. بهتر است پس از شستشو و آب کشیدن پوست آن را با حوله آبگیری کنید و هرگز حوله را روی پوست نکشید.

کرمهای پاک کننده.

اگر میخواهید برای شستشوی پوست صورت از صابون استفاده نکنید شیرهای پاک کننده? سبک را به کار برید و تمام نقاط را با آن تمیز کنید.

محلولهای قابض .

سالها قبلی پاک کردن چربی سطحی پوست با محلول متداول شد و نتیجه? خوبی هم داشت. به طوری که هنوز هم کاملاً متداول است. با مصرف این محلولها پوست بدن احساس خنکی و طراوت می کند. این محلولها اغلب حاوی استن و آب گیاههای قابض هستند. با این که هیچ نشانی در دست نیست که پاک کردن مایع چربی روی پوست کار مناسب و بجایی باشد ولی به هر حال هیچ گونه آسیبی هم وارد می کند. عقلی سلیم حکم می کند که شستشوی مرتب با صابون همان اثری را دارد که محلولهای قابضی دارند. البته صابونها طراوت مشابه را به وجود نمی اورند.

روان شناسی شادکردن فرزند با برخی روش ها

یکشنبه 96/11/8 , 4:31 ع

روان شناسی شادکردن فرزند با برخی روش ها

pojd5fncw01dg

شادی و خوشحالی کودک در گرو چه مواردی است کودکان شاد و خوشحال چگونه زندگی می کنند ؟چه چیزهایی آن ها را خوشحال میکند؟ اگر می خواهید کودکی شاد و سرزنده داشته باشید پیشنهاد می کنیم به این مطلب توجه کنید شکوفا شدن شادی و تفکر مثبت در خردسالان چگونه میسر خواهد بود ؟خوش حال بودن و لذت بردن از زندگی چه ملزوماتی نیاز دارد؟توصیه های روانشناسان را دراین باره با هم مطالعه می کنیم.

تمام ما می‌خواهیم فرزندانمان بزرگ شده عشق بورزند و دوست داشته شوند، رویاهایشان را دنبال کنند و به موفقیت دست یابند. اما بیشتر از هر چیز دیگری آرزو داریم آنان خوش حال باشند.

نگرانی های مهم مردانه دانستنی های پزشکی

یکشنبه 96/11/8 , 4:28 ع

نگرانی های مهم مردانه دانستنی های پزشکی

1- موهای پشت بدن

اکثر مردان دارای موهایی در پشت خود هستند، چه کم و چه زیاد. برای مردانی که مایل به داشتن
یک پشت بدون مو هستند، گزینه های زیادی وجود دارد. اگر نتایج موقت میخواهید، با استفاده از
وکس، کرم های برطرف کننده مو یا تراشیدن می توانید از شر موهای پشت خود خلاص شوید.
درمورد یک راه حل دائمی، استفاده از لیزر می تواند به طور کامل موها را نازک کرده یا موهای
پشت شما را کامل ازبین ببرد.